Deze 24 uur staan op mijn netvlies gebrand en gaan er nooit meer vanaf. Vandaag blazen we 3 kaarsjes uit. Ik kijk naar mijn zoon en denk terug aan hoe het begon. De heftigste nacht uit mijn leven maar zo dankbaar voor wat het me gebracht heeft.
Categorie:
Jackelien
Geen verleden
Onlangs was ik op vakantie. Op een markt in Frankrijk zag ik een houten beeldje van twee figuren die hun kindje omarmen. Met mijn jongste zoon stond...
Borstvoeding, een litteken
Borstvoeding. Voor bijna alle moeders van een premature baby een pijnlijke plek. Bijna alle moeders die ik spreek – mezelf incluis – hebben een...
De ‘beste moeder competitie’
Ik vraag me wel eens af, wanneer ben je nou een échte goede moeder? Eten je kinderen dan altijd biologisch en brengen ze dat voedsel vanaf dat ze kunnen zitten met hun eigen handen naar hun mond?
Die belangrijke eerste momenten…
Mijn nieuwe ‘vaste prik op de bank-moment’ is tegenwoordig de serie ‘Kleine Baby’s Grote Zorg’ over het wel en wee op de afdeling Neonatologie van...
Verwerken, accepteren en doorgaan (of in andere volgorde)
Nadat jullie zoon thuis is gekomen begint het verwerken pas echt Welke verpleegster, arts of maatschappelijk werkster zegt het niet bij ontslag van...
Die van mij is prematuur!
‘Die van mij heeft al een tandje door!’ ‘Die van mij groeit zo hard!’ ‘Die van mij slaapt ’s nachts al door!’ Die van mij kan tegen niemand op. Want die van mij is prematuur.
Ik ben hun moeder
Mijn oudste zoon werd geboren bij een zwangerschapsduur van 30 weken en 1 dag. 1420 gram zwaar, een hulpeloos hoopje mens. Wie denkt dat een...
Broeden
Daar zit ik dan. Op de bank met m’n laptop op schoot. Ik ben nu alweer 12 dagen thuis na mijn opname in het Sophia kinderziekenhuis. Mijn zoon Luc,...