Jullie zoon of dochter is te vroeg geboren. Misschien 5 weken te vroeg, of 8 weken te vroeg of zelfs nog vroeger. Jullie hebben een traject meegemaakt op de NICU en/of de couveuse afdeling. Er hebben mijlpalen plaatsgevonden, de kolf borstvoeding sessies in de ‘dagdelijkse marathons’ die je maakt met het gecross van en naar het ziekenhuis (lees: jullie zijn nog nooit zo moe geweest), de rooming- in dag is geweest en dan eindelijk mochten jullie naar huis.

Net na de geboorte kijk je naar jullie prachtige kindje, je mag het nog niet vasthouden omdat hij of zij de couveuse in moet. In ons geval konden we Tygo niet goed zien omdat er overal op zijn lijfje wel een plakker, infuus of wat dan ook zat. Op het moment dat je voor het eerst mag buidelen met je kindje besef je maar al te goed: wat is alles klein, wat is alles broos, zo klein hoort het eigenlijk niet te zijn.

Er komt (hopelijk) een moment dat je naar je kind kijkt en beseft: het goed gaat. We zitten op een normale groeicurve lijn, een goede motorische ontwikkeling met mogelijk hier en daar wat aandachtpunten en er zijn weinig tot geen medische klachten / minder vatbaar voor virussen en andere dingen.

Op alle momenten, dat je net thuis bent uit het ziekenhuis na de rooming-in, bij de eerste verjaardag of op een mooie zomerse dag bij het zwembad zit kan het gezegd worden door wie dan ook: ‘je ziet er niks meer van’. Hier wordt gedoeld op de vroeggeboorte.

Je lacht erom op het moment als je het zelf ook ziet. Nee, je ziet er niks meer van… Er is niks mis met mijn kind, hij of zij is gezond het heeft alleen een andere start gehad dan de meeste (92%) baby’s.

Wat besef ik me goed dat er (helaas) veel voorbeelden zijn na een vroeggeboorte met blijvende ziekenhuistrajecten en zorgelijke momenten.  Stel je voor dat dan iemand de opmerking maakt ‘je ziet er niks meer van. ‘ Dan kun je er niet om lachen, je kunt wel huilen. Nee je ziet er niks van, maar de gevolgen van de vroeggeboorte zijn er wel degelijk en daar hebben jullie dagelijks mee te maken. Onzeker hoe de toekomst er wellicht uit gaat zien.

Je verwacht tijdens de zwangerschap niet dat jullie kindje te vroeg geboren wordt. Je verwacht niet dat opmerkingen als ‘je ziet er niks meer van’ je stiekem raakt, omdat er zo’n heftig traject vooraf is gegaan maar gaat het nu goed. Één zin, één opmerking die zo simpel lijkt. Over dat het vroeggeboorte traject misschien iets is dat klaar is als je niet meer ziet. Veel ouders weten dat niets minder waar is, ook is het jaren later en gaat het super goed.