Selecteer een pagina

Kimberley’s zoontje Dani werd met 31 weken geboren

door | 26 sep 2021 | Interview | 0 Reacties

Kimberley beviel met 31 weken van haar zoontje Dani. Ze wist niet dat haar baby te vroeg geboren zou worden, maar had vanaf het begin een voorgevoel.

Bevallen met 31 weken

Kimberley, wil je jezelf even voorstellen?

Ik ben Kim 27 jaar oud, en woon samen met mij vriend in Langeraar. Ik werk 16 uur per week als helpende assisterende in de ouderenzorg. Joost werkt fulltime als inkoper op de bloemenveiling en op zaterdag werkt hij aan de lindengracht op de markt met meerdere collega’s met de bloemenkraam. Druk, maar erg leuk!

Met hoeveel zwangerschapsweken is Dani geboren?

Dani is geboren met 31 weken en 2 dagen, had geboortegewicht van 1.530 gram en was 31 cm lang. Hij had een Apgarscore van 2 en later 5.

Wisten jullie van tevoren dat je baby te vroeg geboren zou worden?

Wij wisten niet dat ons zoontje te vroeg geboren zou worden. Wel had ik altijd een voorgevoel dat er iets niet klopte, ik keek veel filmpjes over vroeggeboortes en bevallingen. Mijn moederinstinct was erg sterk. Zo wist ik ook te vertellen de dag zelf dat ’s avonds mijn vliezen zouden breken, en dat klopte.

In het begin drong niet direct tot ons door wat een vroeggeboorte inhield. We leefden in een rollercoaster waren superblij dat onze zoon geboren was. Pas later, toen wij naar huis moesten en Dani in het ziekenhuis moest blijven, kregen we het zwaar. Er volgden veel gesprekken met psychologen en kinderartsen toen pas drong het tot ons door.

De vroeggeboorte van ons zoontje was zwaar het heeft veel impact op ons gehad. Het was niet alleen de vroeggeboorte, maar ook wat er nog allemaal is bij kwam kijken. Dani was na ontslag ondervoed en werd meerdere malen opnieuw opgenomen in het ziekenhuis.

Daarnaast is hij drie keer geopereerd vanwege een beklemde navelbreuk. Dat was erg heftig, maar we waren er gelukkig op tijd bij zeiden de artsen. Het had heel anders kunnen aflopen, liesbreukoperaties en een hypospadie-operatie.

Joost en ik konden het niet aan om Dani continu zoveel pijn te zien lijden en na een paar maanden zijn wij allebei in therapie gegaan om dit een plekje te kunnen geven.

Hoe lang was de ziekenhuisopname van Dani en hoe was dat voor jullie?

Dani heeft met meerdere terugvalopnames in totaal drie maanden in het ziekenhuis gelegen. Wij moesten na een week naar huis en dat was zwaar. Het klopt gewoon niet als je je kindje moet achterlaten. We hoorden met zijn drieën naar huis toe te gaan.

Hoe gaat het nu met Dani? Merk je verschil met leeftijdsgenootjes?

Met Dani gaat het goed. Hij is minder snel overprikkeld en gaat qua motorische ontwikkeling vooruit. Hij heeft een motorische achterstand. Dat merk ik als ik hem vergelijk met de kinderen van mijn vriendinnen, die dezelfde leeftijd hebben en verder zijn in hun motoriek. Dat is ook logisch, ons kindje heeft veel meegemaakt. Maar ook hij gaat er komen, op zijn eigen tempo!

Hoe voel je je nu, als je terugdenkt aan deze periode?

Gelukkig voel ik me nu grotendeels rustig, al ben ik ’s nachts nog steeds onrustig en angstig en kijk ik ’s nachts nog steeds meerdere malen bij mijn zoontje. Dat heb ik aan de tijd op de NICU overgehouden. Het geeft me een rustiger gevoel als ik ’s nachts even bij hem ben gaan kijken.

We kijken terug op een heftige periode, maar zijn dankbaar aan alle zorgverleners die ons en vooral ons zoontje zo goed geholpen hebben. Met een lach en een traan dus. Ik ben erg dankbaar dat we steeds meer vertrouwen krijgen en groeien als gezin, want uiteindelijk zijn er er sterker uitgekomen.

Het je tips of een adviezen voor andere ouders die nu in deze situatie zitten? Wat zou jij destijds graag hebben willen weten?

Wees niet bang om hulp te vragen, zowel aan de kinderartsen, psychologen maar vooral ook voor jezelf en je gezin. Het is een emotionele achtbaan.

Zelf vond ik het heel fijn dat mij moeder ook bij de bevalling aanwezig was. Zij was voor mij een grote afleiding en hielp mij en mijn man erdoorheen.

Niet iedereen in je directe, naaste omgeving heeft een idee van wat je meemaakt als prematuurouder. Mijn advies is, word lid van een Facebook-groep voor prematuurmama’s. Daarin word je gesteund, geholpen en erkend.

Meer over dit onderwerp

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *