Selecteer een pagina

Kolven voor je prematuur: 5 tips

door | 22 jan 2017 | Op de NICU | 1 reactie

Vanmorgen kwam ik een artikel tegen van Ouders van Nu: Tips om ontspannen te kolven. Even dacht ik, leuk om te delen op de Kleine Kanjers Facebook pagina. Maar toen ik er over nadacht, besefte ik dat onze meeste lezers deze algemene tips wel kennen. Want wie weet er meer van de ins en outs van kolven dan de moeder van een prematuur geboren baby? Voor mij is het inmiddels alweer acht jaar geleden. Een paar weken terug was mijn oudste jarig en rond de dag waarop ik dit schrijf, mocht ik hem acht jaar geleden bijna mee naar huis nemen. Full time kolven was toen inmiddels dagelijkse en nachtelijke routine en zou dat nog een paar maanden blijven.

Ontspannen kolven klinkt geweldig! Maar dit wordt een blog over kolven terwijl je baby in het ziekenhuis ligt en je ervoor moet zorgen dat je productie op peil blijft in een stressvolle situatie, soms met andere moeders op een kamer, terwijl je zelf misschien nog herstellende bent van ziekte of complicaties. Dit is niet makkelijk en gaat niet vanzelf. Hieronder 5 tips die mij destijds hebben geholpen de borstvoeding op gang te brengen en te houden.

1. Zo veel mogelijk buidelen

Buidelen is goed voor jou en goed voor je baby. Hierover hebben we al veel geschreven, maar lees bijvoorbeeld dit blog eens over waarom buidelen zelfs als medicijn kan worden beschouwd. Door te buidelen maakt je lichaam oxytocine aan. Dit wordt ook wel het “knuffelhormoon” genoemd. Door de aanmaak van dit hormoon raak je gehecht aan je baby, maar het zorgt er ook voor dat je borstvoeding op gang komt. Je kunt de werking soms letterlijk voelen: wanneer je je baby op je borst krijgt of misschien zelfs als wanneer je hem alleen al hoort huilen, kunnen je tepels beginnen te prikken en gaat de melk soms spontaan stromen. Door veel te buidelen maakt je lichaam steeds meer oxytocine aan, wat een gunstig effect heeft op de kans van slagen van borstvoeding.

Oxytocine is bovendien een tegenhanger van cortisol, een stresshormoon. Zoals je misschien al verwacht, is stress juist niet bevorderlijk bij het kolven. Wanneer het toch al niet vanzelf gaat, is cortisol het laatste wat je kunt gebruiken. Het zorgt ervoor dat je lichaam in de “vecht of vlucht-stand” gaat. Huid op huid contact met je baby zorgt voor een diepe ontspanning en de aanmaak van oxytocine zorgt voor een afbraak van cortisol. Eén plus één is twee.

2. Kijken naar een foto van je baby

Heel mooi allemaal, maar wat als je nog niet kunt buidelen? Bijvoorbeeld doordat je zelf ziek bent of doordat je baby niet stabiel genoeg is? Wanneer je baby in de couveuse ligt en jij hem niet vast kunt houden, of zelfs op een andere afdeling of verdieping ligt, gaat kolven niet vanzelf. Je hebt net te horen gekregen dat jouw melk de beste voeding is voor je baby, dus je wilt niets liever dan dit voor hem doen. Maar daar lig je dan met je pas bevallen lichaam, zonder baby en met een pomp naast je bed die ervoor moet zorgen dat er twee kleine flesjes gevuld worden. Het is dan fijn als iemand, bijvoorbeeld een verpleegkundige of je partner, je een foto kan brengen van je kindje. Wanneer je hier onder het kolven naar kijkt, zal de melk meestal makkelijker toeschieten.

3. Elke twee uur kolven

Door elke twee uur te kolven, zorg je ervoor dat de productie goed op gang komt en blijft. Een a terme baby drinkt ook ongeveer elke twee uur aan de borst (nou ja dat zeggen ze, elke baby is natuurlijk weer anders) en dat is niet voor niets. Het is een hele opgave, vooral als je ook ’s nachts kolft. Doe dit liefst minstens een keer per nacht, maar vergeet niet dat ook rust goed is voor je melkproductie.

4. Kolven op de lichtste stand waarbij nog wel melk komt

Wanneer je baby veel te vroeg is geboren, of wanneer je bijvoorbeeld erg ziek bent (geweest) of een keizersnede hebt gehad, komt de borstvoeding niet altijd vanzelf op gang. Misschien heb je de neiging om de kolf op de hardste stand te zetten, omdat het niet zo goed lukt en je zo vreselijk graag wilt dat dat flesje gevuld wordt. Doe dit alsjeblieft niet, want hiermee maak je je tepels kapot en raak je nog verder van huis. Veel beter is het om, als je dit op kunt brengen, nog wat vaker te gaan kolven (om het uur in plaats van om de twee uur en sla nu zeker de nacht liever niet over), maar wel op de lichtste stand waarop er nog melk komt. Deze manier is vriendelijker voor je tepels. Wanneer je de kolf steeds op de zwaarste stand zet, kan je last krijgen van hevige pijn en kapotte tepels, waardoor de melk minder makkelijk of misschien zelf wel niet meer toeschiet.

5. Als het kan, kolven met je baby vlakbij je

Wanneer je baby stabieler en/of ouder is en het mogelijk is, helpt het om te kolven wanneer je naast zijn couveuse of bedje zit. Nog mooier is als je kunt kolven tijdens het buidelen of wanneer je baby aan je andere borst drinkt. Dit werkt twee kanten op: het kolven helpt je baby te drinken want door te kolven zal de melk vanzelf gaan stromen, en doordat je baby zo dichtbij is en voor een toeschietreflex zorgt, gaat het kolven makkelijker.

Als het niet lukt…

Wees niet ontmoedigd wanneer het jou niet lukt. Borstvoeding geven aan een prematuur kan zwaar zijn en gaat bijna nooit vanzelf. Wanneer je ziek bent (geweest), verzwakt door de bevalling, veel zorgen hebt of overweldigd door de achtbaan waarin je terecht bent gekomen, kan kolven gewoon even teveel zijn om er bij te hebben.

Je bent nu misschien wel kwetsbaarder dan je ooit bent geweest en het kan voelen alsof het geven van jouw melk het enige is wat je op dit moment voor je baby kunt doen. Wanneer het niet vanzelf gaat, vraag dan hulp aan een lactatiekundige in het ziekenhuis of iemand van Borstvoeding Natuurlijk of La Leche League. Maar vergeet niet dat niet jouw melk, maar jij het allerbelangrijkste bent voor je baby! Wanneer jij goed voor jezelf zorgt, kan je er beter voor je baby zijn en deze periode beter volhouden.

Hanneke

Hanneke

Hanneke de Wit is moeder van twee jongens (geboren met 32 en 36 weken, beide vroeggeboortes door pre-eclampsie) en oprichter van Kleine Kanjers. Ze ontwikkelde het Kleine Kanjer! Babyboek voor Prematuren en de Kleine Kanjer! Mijlpaalkaarten voor Prematuren. Daarnaast vertaalde zij Zorgen voor je baby op de couveuseafdeling en schreef ze Borstvoeding geven aan je prematuur.

Meer over dit onderwerp

1 Reactie

  1. Jaimy

    Nu ik dit lees, ga ik echt een jaar terug. Toen ons kleine meisje na een turbulente bevalling, met nog net geen 35 weken ter wereld kwam, baalde ik als een stekker dat mijn borstvoeding niet meteen op gang kwam en zij in eerste instantie werd bijgevoed. Maar na 2 dagen ieder half uur kolven, kapotte en pijnlijke tepels en een heleboel tranen verder kon mijn meisje volledig op mijn melk groeien. Wel met een sonde en later met een flesje. Zoiets kleins, voor andere volstrekt normaal, maar voor ons een echte overwinning.

    Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *