Het is nog steeds niet definitief, maar hopelijk duurt dat nu niet lang meer. Vandaag een mooi artikel een aantal regionale dagbladen, waarin ook Ineke, mede-eigenaresse van Kleine Kanjers en Pequenito.nl, haar mening uit over deze belangrijke kwestie. Lees hieronder de tekst uit het artikel.

Moeder van couveusebaby’s krijgen langer verlof. “Terecht. Ik voelde me net een zombie.”

Den Haag – Toen Ineke Gerritsen thuiskwam met haar baby Tygo, had zij alweer twee weken aan het werk moeten zijn. Tygo kwam elf weken te vroeg ter wereld, en had 106 dagen in het ziekenhuis gelegen. Een maand gaf ze zichzelf om na zijn thuiskomst op de been te komen. Toen pakte ze haar werk als kwaliteitsmanager bij een verpakkingsbedrijf alweer op. “Achteraf te idioot voor woorden. Ik was er absoluut niet aan toe. Het was zelfs onverantwoord om achter het stuur te zitten. De angst, de stress van de maanden dat hij in het ziekenhuis lag, de vermoeidheid en de adrenaline. Ik voelde me net een zombie. Dat houdt heus niet meteen op als je kind uit het ziekenhuis is. Ik was een stuk gezonder aan de slag gegaan als ik langer de tijd had gehad om bij mijn positieven te komen.”
Ineke Gerritsen had, ondanks de moeilijke start van Tygo, recht op het “gewone” bevallingsverlof van zestien weken in totaal. Te weinig, vindt het kabinet nu. Minister Lodewijk Asscher (Sociale Zaken, PvdA) heeft een voostel in de maak om het verlof voor deze groep moeders pas in te laten gaan op het moment dat de baby thuiskomt. Dan hebben moeder en kind nog tien weken de tijd om aan elkaar te wennen, en te hechten, voordat de dagelijkse arbeid weer roept. Bovendien hebben deze kinderen vaak nog wel extra zorg nodig, bijvoorbeeld omdat drinken moeizaam gaat.
Ook Diana Scharpenborg vindt het geen moment te vroeg voor de nieuwe regeling. Ze kreeg haar zoontje Thijmen, geboren na 26 weken met een gewicht van slechts 617 gram, op 25 februari 2010 mee naar huis. Dat was 4,5 maand na zijn geboorte. Wekenlang was de situatie van haar zoontje kritiek. “Het zou onmogelijk zijn geweest om weer aan het werk te gaan. Ik moest hem sondevoeding geven en hij was afhankelijk van zuurstof en een hartslagmonitor, dat vertrouw je niet zomaar aan een ander toe.”
Ze belandde om een andere reden in de ziektewet “Dat was eigenlijk mijn geluk. Want als je kind thuiskomt, moet je nog helemaal beginnen met het opbouwen van een band. Toen hij net geboren was, was ik doodziek door een zwangerschapsvergiftiging. Het moedergevoel begon pas toen ik echt voor mijn kind leerde te zorgen.” De thuiskomst is een nieuwe start, stelt ze, “Je moet de baby nog leren kennen. In het ziekenhuis zie je je kindje vaak maar een of twee keer per dag.”
Zeven jaar geleden stond Renate Engelage voor de kantonrechter. Ze vocht aan dat ze van uitkeringsinstantie UWV, anderhalve week nadat haar dochter thuis kwam na veertien weken ziekenhuis, aan het werk had gemoeten. Met haar Arbo-arts en werkgever kon ze een regeling treffen om nog een poosje voor haar dochter te zorgen, maar het principe stuitte haar tegen de borst. “Ik kreeg extra ziekteverlof, maar voelde me wel bezwaard, want formeel had ik moeten werken. Ik voelde me dubbel gestraft, omdat we al zo’n slechte start hadden.”
Het UWV won de rechtszaak. “De rechter zei: “Om dit te veranderen moet de wet veranderen”.” Voor haar was het de reden om de kwestie met de Vereniging van Ouders van Couveusekinderen, aan te kaarten in Den Haag “We schreven brieven naar de ministers en de Kamer, maar telkens als het onderwerp aan bod zou komen, viel het kabinet. Het zou heel fijn zijn als het nu wel helemaal afgerond zal worden.” De verwachting is dat het wetsvoorstel binnenkort in de Tweede Kamer behandeld wordt. De fracties zijn positief.
Dit artikel geschreven door Sandra Donker is gepubliceerd op 16-09-2014 in de Gelderlander, Brabants Dagblad, Eindhovens Dagblad, BN De STem, Dagblad Tubantia, de Limburger, Limburgs Dagblad, PZC, de Stentor, Noordhollands Dagblad, Haarlems Dagblad, Leidsch Dagblad, Ijmuider Courant, Gooi- en Eemlander, Almere Vandaag.